DIABETES

Diabetes kan op termijn schade veroorzaken aan verschillende organen in het lichaam — en ook de ogen blijven daarbij niet gespaard. Een te hoge bloedsuikerspiegel beïnvloedt de kleine bloedvaatjes in het netvlies (retina), wat kan leiden tot diabetische retinopathie. Dit is een van de belangrijkste oorzaken van slechtziendheid op volwassen leeftijd.

Hoe ontstaat oogschade bij diabetes?

Bij langdurig verhoogde bloedsuikers kunnen de bloedvaatjes in het netvlies:

lekkages vertonen (bloed of vocht uittreden),
verstopt raken, waardoor delen van het netvlies onvoldoende zuurstof krijgen,
of er ontstaan nieuwe, broze bloedvaatjes die makkelijk bloeden (proliferatieve retinopathie).

Daarnaast kan diabetes ook leiden tot:

macula-oedeem (vochtopstapeling in het centrum van het netvlies, met verminderd zicht tot gevolg),
snellere ontwikkeling van cataract (staar),
en verhoogd risico op glaucoom.

Symptomen

In het beginstadium van diabetische retinopathie treden meestal geen klachten op. Gezichtsverlies ontstaat vaak pas in een verder gevorderd stadium — en is dan meestal onomkeerbaar.

Daarom is het van groot belang om het netvlies regelmatig te laten controleren, zelfs wanneer het zicht nog normaal lijkt.

Oogcontrole bij diabetes

Patiënten met diabetes wordt aangeraden om minstens éénmaal per jaar een uitgebreide oogcontrole te laten uitvoeren. Deze controle omvat:

een meting van de zichtscherpte,
een onderzoek van het netvlies met pupilverwijding (fundusonderzoek),
en indien nodig een OCT-scan om vochtopstapeling of vroege schade op te sporen.

Vroege opsporing van netvliesschade bij diabetes is essentieel om het gezichtsvermogen te behouden. Met regelmatige controles kunnen we tijdig ingrijpen en ernstige complicaties voorkomen.

Bij langdurig verhoogde bloedsuikerspiegels raken de kleine bloedvaatjes in het netvlies beschadigd. Dit kan leiden tot:

Microaneurysma’s: kleine uitbollingen van bloedvaatjes die als eerste teken van schade optreden.
Bloedingen: beschadigde vaatjes kunnen gaan lekken.
Maculair oedeem: vochtopstapeling ter hoogte van de gele vlek (macula), wat het centrale zicht aantast.
Zachte exsudaten: ophopingen van celafval als gevolg van zuurstoftekort in het netvlies.

In een verder gevorderd stadium ontstaan er abnormale, nieuwe bloedvaten (proliferatie), die zeer fragiel zijn en gemakkelijk bloeden. Dit noemen we proliferatieve diabetische retinopathie.